Konkursy ujeżdżenia istnieją naprawdę. Są zawodami jeździeckimi, gdzie bardzo elegancko odziani jeźdźcyzmuszają konie do "nadkońskiego" i bardzo nienaturalnego wysiłku.Najważniejsza jest okrągła i ozdobiona kolorowymi wstążeczkami arena.

Na samym środku. Rozgrywa się konkurs. Nie ma wygranych.

- Królik

 

Królik jest propozycją bycia blisko, bez konieczności opowiadania sobie czegokolwiek.Jest zorganizowanym sposobem starzenia się wykonawcy i widza. Skupieni na tańcu - który tworzy rytm obecności scenicznej w przestrzeni i czasie - starzeją się.

 

Jest obserwacją czasu, jego upływania i zorganizowania w kadencje. Bo musi on upłynąć, aby ruch stał się w przestrzeni i w umyśle widza.Gaśnięcia - światła, ruchu, żywotności, życia.Zużywania się.

 

Spektakl powstawał na zasadzie nieskrępowanego ciągu skojarzeń, pomysłów i wizerunków. Na przekór obowiązkowi myślenia i mienia koncepcji. Na przekór konieczności: pisania o spektaklu, dawania chwytliwych haseł, tłumaczenia się z czegokolwiek.Podobnie jak Nawrotnik, Królik powstał w nietypowych i inspirujących wnętrzach warszawskiego studia fotograficznego Berlin, można go nawet uznać za pewnego rodzaju spin-off Nawrotnika. 

Choreografia i wykonanie Rafał Dziemidok

Przestrzeń i światło Ewa Garniec

Muzyka Bongwater

Produkcja Staromiejski Dom Kultur, Studio Melon

Rysunek Agnieszka Jatkowska

 

Premiera25, 26, 27 stycznia 2008