top of page

BRUDNY RÓŻ - opis spektaklu: 

Nota od autora.

Brudny Róż, jak wszystkie moje spektakle, w założeniu jest spektaklem wielowymiarowym, tzn. daje widzowi wolność interpretacji upiornej kwestii, "o czym to jest?" dając kilka możliwych tropów, ale również kilka tropów zwodniczych. Tym sposobem, Wasza interpretacja spektaklu niemiłosiernie staje się Waszą wypowiedzią na temat Was samych. Perfidne, co? Tym nie mniej są w spektaklu dwie płaszczyzny, które uważam za podstawowe, no i, aż strach powiedzieć, ważne. Pierwsza, to kwestia 'formalna', tzn. odnosząca się do tańca jako takiego, tego czym on jest, kiedy ma miejsce, dlaczego ma miejsce, oraz co powoduje że wywołuje bądź nie wywołuje u widza reakcje.Druga kwestia to kwestia 'fabularna', gdyż moje dociekania formalne odbywają się na pewnym materiale emocjonalnym, ruchowym, kompozycyjnym i to ten materiał właśnie jest dla wykonawcy, czyli mnie oraz dla widza, czyli Was, najważniejszy. Poniżej przedstawiam dwa tropy dotyczące obu ww. kwestii i życzę dobrej zabawy.

Rafał Dziemidok

 

Nota formalna. 

 

"Sztuka groteski oparta jest na walce między treścią i formą. (...) Groteska pogłębia codzienne życie do stopnia, w którym przestaje ono przedstawiać tylko to, co jest zwyczajne. Groteska jednoczy esencję przeciwieństw w syntezę i nakłania widza do podjęcia próby rozwiązania zagadki niezrozumiałego. (...) Elementy tańca są ukryte w grotesce, ponieważ groteskę można wyrazić jedynie przez taniec." Wsiewołod E. Meyerhold (Le grotesque au theatre, s. 104-109, w Le Theatre theatral, Nina Gourfinkel, Gallimard, Paris 1963).

 

Nota fabularna. 

 

"Niezależnie od tego jak bardzo wiek dwudziesty uprawomocnił pożądanie jako wartościowy motor działań człowieka, historia jednostek ludzkich w dalszym ciągu pozostaje historią winy i wstydu." Jon Grawlmiller (The forbidden loot, s. 12, Jefferson & Handle, San Francisco 1999).

 

Choreografia i wykonanie Rafał Dziemidok

Reżyseria świateł Ewa Garniec

Muzyka Zygmunt Konieczny (wyk. Magda Umer), Elektrolot, Mikołaj Trzaska, Adolphe Adam

Produkcja SDK Warszawa, Rafał Dziemidok

Partnerzy Ciało_Umysł, wolna strefa, Trójmiejska Korporacja Tańca

 

Premiera Czerwiec 2005, Fabryka Trzciny, Warszawa

Pokaz przedpremierowy Ciało_Umysł 2005, Warszawa

Specjalne podziękowania dla Katarzyny Sobańskiej i Karoliny Mackiewicz za pomoc w realizacji spektaklu

bottom of page