W październilu 2015 zaprosiliśmy grupę twórców tańca z Polski i Niemiec w celu przeprowadzenia wspólnego projektu badawczego. W pracę wpisane były zarówno próby w studio jak i seria grupowych spektakli improwizowanych zrealizowana w przestrzeniach publicznych/nieteatralnych. Tematem laboratorium było szaleństwo jako narzędzie wykonawcy w spetkalu tanecznym. Celem naszego spotkania było stworzenie metody pracy grupowej, która z jednej strony dawałaby szansę na budowanie przekonujących postaci a z drugiej, umożliwiała tancerzom na pozostanie w specyficznej obecności scenicznej, opartej na fizyczności, działaniu w czasie realnym i użyciu tańca jako języka wypowiedzi. Insanity Project testował praktyki choreograficzne jako narzędzie do budowy przedstawienia, nacisk przenosząc na improwizację oraz komunikację wewnątrz grupy. Tytułowe szaleństwo to trop mający naprowadzić uczestników projektu do znalezienia swojej własnej jak i grupowej NIEPRZEWIDYWALNOŚCI. 

W resultacie, otrzymaliśmy format grupowego speaktaklu, wykonywanego w przestrzeniach publicznych/nieteatralnych, który skupia się na strategiach kompozycyjnych zastosowanych w czasie realnym. Matryce, wzory poszczególnych przedstawień w ramach tego tytułu są różne. Zawsze są bardzo mocno związane z przestrzenią gdzie spektakl ma miejsce, ale także z szerszym kontekstem - miasta, kraju, pory dnia czy roku. Poza zastosowaniem czysto tanecznych narzędzi, sięgamy również po inne odniesienia artystyczne, na przykład literaturę (sztukę Arthura Schnitzlera Reigen w Milchhof Pavillion, w Berlinie) czy muzykę (kompozycję Trevora Wisharta Tongues of Fire w Magdeburgu).