Solowy spektakl "Królik, śmierć i konkurs ujeżdżenia" jest ascetyczny w formie. Charakteryzuje go oszczędny ruch i mała przestrzeń - akcja rozgrywa się na betonowej arenie oświetlonej jarzeniówkami, widzowie siedzą dookoła niej.

Rafałowi Dziemidokowi udało się stworzyć na tej arenie dziwny, surrealistyczny świat podzielony na wyraźne trzy części, z których najciekawsza (i najbardziej taneczna) jest ta dotycząca umierania. Stoimy ze śmiercią twarzą w twarz, w przenośni i dosłownie na wyciągnięcie ręki.

 

 

Sandra Wilk, Rzeczpospolita nr 27Warszawski Informator Rzeczpospolitej (01.02.2008)